C
accentus incipiens et finalis, variatio. terminatio de
K
katabasis, transpositus.
D pentasyllabicus.
C Beginnt mit circulatio, üblich für accentus incipiens et finalis, die Akzentsituation am Ende „súper nós“ ( / . / Oxytonon) eignet sich aber nicht für die übliche CAD-Formel. Die terminatio ist daher aus der katabasis (k1) entnommen.
D Im nullum steile Fügung „mí-sé-ricordia“.
E ad fa, nur vier Silben. Das incipit parallel zu Cento A. Folgen müsste und könnte die typische CAD E, die allerdings viel zu aufwendig wäre für diese kleine Textinzise. So wird die CAD E untypisch verkürzt , womit sie wie RP8 E aussieht.