Beide Seiten der vorigen Revision
Vorhergehende Überarbeitung
Nächste Überarbeitung
|
Vorhergehende Überarbeitung
|
ant:0266 [2023/08/15 07:05] xaverkainzbauer |
ant:0266 [2023/10/26 21:53] (aktuell) xaverkainzbauer |
[[grad:0017|IN]] [[grad:0174|GR]] [[grad:0465|TR]] [[grad:0325|AL]] [[grad:0480|OF]] [[grad:0603|CO]] | [[cento:centologia#centones_antiphonarum|🔘]] [[grad:0017|IN]] [[grad:0174|GR]] [[grad:0465|TR]] [[grad:0325|AL]] [[grad:0480|OF]] [[grad:0603|CO]] |
<fc #ffffff>xxxxx</fc> | <fc #ffffff>xxxxx</fc> |
✅ [[0019|2️⃣]] [[0008|0️⃣]] [[0034|3️⃣]] [[0113|4️⃣]] [[0006|5️⃣]] [[0158|6️⃣]] [[0007|7️⃣]] [[0004|8️⃣]] | ✅ [[0019|2️⃣]] [[0008|0️⃣]] [[0034|3️⃣]] [[0113|4️⃣]] [[0006|5️⃣]] [[0158|6️⃣]] [[0007|7️⃣]] [[0004|8️⃣]] |
[[0265]] ← → [[0267]] | [[0265]] ← → [[0267]] |
| |
{%syn:title:ant:0266%} | {%syn:title:ant:0266%} ✔️ |
| |
[[0261]] ⟽ **[[cento_an:1typ|AN 1]]** ⟾ [[0269]] | [[0261]] ⟽ **[[cento_an:1typ|AN 1]]** ⟾ [[0269]] |
| |
| [[rp_hmr:0266|🔄]] |
| |
{%syn:analyse:ant:0266%} | {%syn:analyse:ant:0266%} |
virgines énim sunt / et secuntur / agnum quocumque) ierit. | virgines énim sunt / et secuntur / agnum quocumque) ierit. |
| |
**[[cento_an:1inc_5pes|1INC 5Pes]]** ([[0249]] ← → [[0271]]) 2acc + | **[[cento_an:1inc_5pes|1INC 5Pes]]** 2acc + |
[[formulae:circulatio+]] ([[0236]] ← → [[0295]])\\ | [[formulae:circulatio+]]\\ |
**[[cento_an:1med_triv|1MED triv]]** M3acc\ der nachgestelltem Akzent "sol" ist als Porrectus ausgebildet, springt ab zum "re": [[formulae:colon]].\\ Das [[neumen:litterae#a_i|inferius]] ist melodisch //und// emotional zu lesen. Es folgt\\ | **[[cento_an:1med_triv|1MED triv]]** M3acc\ [[neumen:neuma#por|porrectus]] accelerans, lapsus ad "re": [[formulae:colon]].\\ |
**[[cento_an:1nov_typ|1NOV typ]]** ([[0261]] ← → [[0277]]) 1akz, der Cephalicus schiebt dem "sunt" noch eine kleine Akzentuierung nach. Die Rezitation "fa" (Füllsel) wird mit Oriscus verlassen.\\ | **[[cento_an:1nov_typ|1NOV typ]]** 1acc, cephalicus "e-//nim// súnt". \\ |
[[formulae:nullum]] Wo H nur rezitiert, setzt MR einen Akzent auf "se//cún//tur" mit ihm Bv+Mc+Zw. Die jüngeren Quellen wandeln die Rezitation zu einer Melodie um.\\ | [[formulae:nullum]] in H recitatio "fa", in MR accentus "se//cún//tur" (similiter Bv+Mc+Zw). Wc + Fo + Lc + Ka recitationem circumvolant: [[neumen:plerosis]].\\ |
**[[cento_an:1ter_vadd|1TER v.add]]** ([[0188]] ← → [[0292]]) Der Text vor dem verbum additum "íerit" ist eine Silbe zu lang. Daher eingeschoben +\\ | **[[cento_an:1ter_vadd|1TER v.add]]** propter longitudienem carminis interiectio +\\ |
**[[cento_an:2inc_asc|2INC asc]]** ([[0251]] ← → [[0271]]) "quodcumque" wird mit | **[[cento_an:2inc_asc|2INC asc]]** "quodcum-//que//" |
[[neumen:neuma#trc_fin|Torculus der Wortartikulation]] beendet\\ | [[neumen:neuma#trc_fin|TrcFIN]]. Fo + Lc + Bv +Mc (?) evitarent ad 1TER de3. |
| <fc #4682b4>"//ag//-num"</fc> vide Bv.\\ |
**Pressus** MR schreibt drei Töne! Es geht um die erste Clivis der 1TER verb.add, Bv1+2 schreiben nur 2 Töne. T1+2 unterscheiden sich häufig T1: Ton-Oriscus-Ton, T2: Ton-Ton-Ton. "agnus" ist allerdings ein Wort, dem man ein Mehr an Gewicht zugestehen kann. Was sagt der Strophicus in H?\\ | |
**Wortartikulationstorculus** (Trc) gegen (Clv "fa-mi", die dritte Clivis der 1TER verb.add). Als westfränkische oder ostfränkisch lassen sich die Quellen nicht gruppieren.\\ | |
**Clivis auf der Binnensilbe des PPO** Gegen das Argument, jüngere Handschriften notieren nicht mehr so fein, sie vergröbern, spricht MR. | |
––––––– | ––––––– |
| |
| |
| |
{%syn:hs:ant:Xtab:0266:700%} | {%syn:hs:ant:Xtab:0266:700%} |
| |
{%syn:hs:ant:0266%} | {%syn:hs:ant:0266%} |